COLUMN - Verhaal achter de Platenhoes - Deep Purple – Made in Japan [1972]
Zou drummer Ian Paice tegenwoordig een riser gebruiken om zijn drumstel – en zichzelf – op een verhoging te plaatsen?
Vrijdag 26 september weten we het; dan komt de drummer van rocklegende Deep Purple naar de Boerderij.
In de hoogtijdagen van Deep Purple stond Paices drumstel gewoon op het podium, zonder verhoging. Het is goed te zien op de hoes van ‘Made in Japan’ uit 1972, het monumentale live-album van de Britse hardrockband. Het hoofd van Paice gaat schuil achter een van zijn bekkens. Van bassist Roger Glover, zanger Ian Gillan en gitarist Ritchie Blackmore zien we vooral heel veel haar; alleen toetsenist Jon Lord is duidelijk herkenbaar.
De foto op de hoes benadrukt de live-energie van de band. Geen geforceerde poses of
studiolooks, maar een authentieke podiumervaring. De foto is wat vaag en sfeervol met warme kleuren, typisch voor de concertfotografie uit de jaren zeventig. De foto is gemaakt door rockfotograaf Fin Costello, die later ook hoezen van AC/DC en Kiss verzorgde.
‘Made in Japan’ wordt wereldwijd gezien als een van de beste live-albums aller tijden. Ze markeert een hoogtepunt in de carrière van de band met wat volgens velen de beste bezetting ooit was. Toch stonden Lord, Blackmore, Paice, Gillan en Glover aanvankelijk sceptisch tegenover live-opnames. Ze vonden dat hun energieke liveshows moeilijk te vangen waren op plaat. Uiteindelijk lieten ze zich overtuigen om drie concerten in Japan professioneel op te nemen. Dat gebeurde in augustus 1972 ter promotie van het studioalbum ‘Machine Head’.
Eigenlijk was het live-album uitsluitend bedoeld voor de Japanse markt. Vanwege de uitstekende kwaliteit besloot de band het album alsnog wereldwijd uit te brengen – met groot succes. Highway Star, Child in Time en Smoke on the Water klinken beter dan in hun studioversies, en dat zonder overdubs of studio-correcties. Pure live-opnames. De virtuositeit van de individuele bandleden spat ervan af, met name in de gitaarsolo’s van Blackmore en op het Hammondorgel van Lord.
(Voor de audiofielen: Er is een zeer goede Duitse persing van de originele dubbel-LP uitgebracht op het eigen label van de band, die veel kracht en dynamiek heeft, terwijl de Britse persing op de verkeerde plaatsen knettert.)
‘Made in Japan’ was één van de eerste LP’s die ik kocht van mijn zuurverdiende geld van een krantenwijkje. Ik was er helemaal weg van en wilde niets liever dan Ritchie Blackmore zijn. Elke woensdagmiddag speelde ik luchtgitaar, met ‘Made in Japan’ keihard aan. Mijn moeder was naar de vrouwenvereniging van de Nederlands Hervormde Kerk om te borduren. Ik had het rijk alleen thuis. Mijn buurmeisje lag als een Lolita in de achtertuin in haar bikini te zonnen. Het zal wel; ik had meer interesse in Deep Purple, sloot de gordijnen van mijn slaapkamer en werd Ritchie Blackmore.
Uit mijn klerenkast haalde ik de kartonnen dozen die ik zwart had geverfd met het logo ‘Marshall’ erop. Dat waren mijn versterkers. Ik trok mijn zwarte leren vest met franjes aan, de knoopjes los en tekende borstharen op mijn borst. Precies zoals Blackmore er op de hoes van ‘Made in Japan’ uitziet. Ian Price en Jon Lord zetten hun intro in, en al gauw speelde ik met mijn luchtgitaar alle solo’s van Ritchie Blackmore mee.
Toen mijn concert klaar was, hoorde ik keihard ‘Ring, ring’ van Abba uit de slaapkamer van mijn buurmeisje komen.
Ik ben benieuwd of Ian Paice in de Boerderij ook nummers van ‘Made in Japan’ gaat spelen. Mocht de gitarist per ongeluk ziek worden die dag, dan kan Paice een beroep op mij doen. Ik heb mijn luchtgitaar altijd bij me.
Gerrit-Jan Vrielink
De Deep Purple iconen live op ons podium zien?
Glenn Hughes - woe 3 september
Ian Paice - vrij 26 september