COLUMN - Verhaal achter de Platenhoes - Genesis – Three Sides Live [1982]
Drie kanten ‘live’ die eigenlijk vier kanten livemuziek heeft. Na jaren zoeken liep ik eindelijk tegen deze versie van ‘Three Sides Live’ van Genesis aan.
Dat moet ik even uitleggen. In 1982 kwam de dubbel-LP ‘Three Sides Live’ uit.
Het derde live-album van Genesis, dat zich vooral afspeelt tussen hun A Trick of the Tail Tour in 1976 en hun Abacab Tour in 1981. Hierop staan voornamelijk nummers van de LP’s Duke, Abacab en een paar oudjes. Drie kanten livemuziek van de Genesisleden Phil Collins, Michael Rutherford en Tony Banks, overgebleven na het vertrek van gitarist Steve Hackett en zanger Peter Gabriel. Kant 4 werd opgevuld met ‘B-kantjes’ van Duke en Abacab die op de plank waren blijven liggen.
Op de een of andere manier is er in Engeland een tijd lang een persing met vier kanten livemuziek uitgekomen. Met oudere opnames van de nummers ‘One for the Vine’, Fountain of Salmacis en It/Watcher of the Skies. Gek genoeg bleef deze wel ‘Three Sides Live’ heten.
Ik heb altijd gedacht dat het een soort van mispersing was, maar er blijkt een ingewikkeld commercieel verhaal achter te zitten. Genesis verkocht in die periode een enorm groot succes, zowel in Engeland als in de VS. De band zat toen zowel bij het Amerikaanse platenlabel Atlantic als bij het Engelse Charisma. Beide platenlabels hadden hun ideeën over deze plaat. Ze konden eigen keuzes maken over tracklists en marketing. Charisma koos in eerste instantie voor vier kanten live. Dat zou beter aanslaan bij het Europese publiek. Al gauw werd dit teruggedraaid naar de Amerikaanse versie ‘Three Sides Live’, om verwarring te voorkomen. Maar de Engelse persing bleef nog wel in de markt. Wel veel moeilijker te krijgen en nu dus een collectors item.
Je kunt tegenwoordig alles voor veel geld op internet kopen, maar ik vind het een sport om in platenwinkels rond te struinen op zoek naar dit soort zeldzaamheden. Heel wat vakanties heb ik mijn vrouw erop uitgestuurd om schoenen te gaan kopen zodat ik naar de plaatselijke platenwinkel kon. Steevaste liep ik dan naar de Genesisbak in de hoop dat de versie met de vier kanten live erbij zat. Aan de voorkant kun je het niet zien. Alleen de achterkant geeft aan wat er op kant 4 staat. Meestal zag ik dan het beginnummer ‘Paperlate’ staan. En dan wist ik genoeg. Terug in de bak.
Maar eindelijk, in mijn geliefde platenzaak Zardoz Records in Hamburg, kwam ik hem tegen: de speciale Engelse uitgave van Charisma. Mijn hart ging sneller kloppen. Was dit ‘m echt?!. Ja hoor. Bij het nummer It/Wachter of the Skies stond zelfs aangeven dat drummer Bill Bruford en gitarist Steve Hackett meespelen.
Eenmaal thuis werd ik niet teleurgesteld. Drie schitterende live-uitvoeringen die in een notendop mijn liefde voor de muziek van Genesis samenvatten. Van het nummer ‘Out of de Vine’ krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen, met name door de openingszinnen: ‘Fifty thousand men were sent, To do the will of one, …In his name they could slaughter, For his name they could die’.
Waanzin, maar helaas heel actueel.
Het tweede nummer ‘Fountain of Salmacis’ doet me denken de Italiaanse coverband ‘The Watch’ die regelmatig de muziek van Genesis in de Boerderij naspeelt. De LP ‘Nursery Crime’, waar dit nummer op staat, vertolken zij prachtig.
Als ik het derde nummer hoor ‘It/Watcher of the Skies’ word ik weer teruggeworpen naar vorig jaar, toen gitarist Steve Hackett, vier dagen lang in de Boerderij optrad. Dat is toch wel één van de hoogtepunten uit vijftig jaar geschiedenis van de Boerderij. Vier dagen heb ik met de bandleden en crew opgetrokken. Het eindnummer van de show had een iets andere climax als deze versie, maar het effect is hetzelfde. Iedereen raakt in extase, zelfs de crewleden die dit toch al jarenlang de optredens van Steve Hackett verzorgen. Ik zie nog hun voeten op het ritme bewegen en met hun mond de tekst meezingen. Prachtig om te zien.
Mijn missie is volbracht. De versie met vier kanten live is in the pocket. De hoes zelf heeft verder niet zoveel verhaal. Een simpele stempel en een binnenhoes met een livefoto.
Dat is het….dacht ik. Totdat een collega me erop wees dat bij de Engelse versie de live-foto in spiegelbeeld staat in vergelijking met de normale ‘Three Sides Live’. Thuis gelijk de LP’s naast elkaar gelegd. En ja hoor, mijn collega had gelijk. Heerlijk zulk soort details. Daar kan ik geen genoeg van krijgen, daar gaat mijn hart telkens weer een beetje sneller van kloppen.
Gerrit-Jan Vrielink