Verhaal achter de platenhoes: The Road of Bones (2014) - IQ
Peter Nicholls, de leadzanger van IQ, gaat in op de ideeën achter de titel van het album ‘The Road of Bones’. Tijdens een vliegreis bladerde hij door de pagina's van een luchtvaarttijdschrift. Zijn oog viel op een standbeeld gemaakt voor de overleden politieke gevangenen die in de jaren dertig in Rusland aan een snelweg, de R504, moesten werken onder erbarmelijke omstandigheden. Allemaal in opdracht van Jozef Stalin. De weg is 2032 kilometer lang. Ongeveer van Rotterdam naar Athene, om maar eens een vergelijking te trekken. Duizenden dwangarbeiders zijn omgekomen. Voor hen is een standbeeld opgericht. De weg wordt nu aangeprezen als een toeristische attractie met de naam ‘The Road of Bones’.
“De naam sprak me meteen aan”, herinnert Nicholls zich. “Het klonk heel sfeervol en bracht allerlei ideeën in mijn hoofd. “Dit zou de titel van ons nieuwe album kunnen zijn.” Samen met bandleider en gitarist Mike Holmes werkte hij aan een nummer over een seriemoordenaar. Holmes was in die tijd fan van Deense en Zweedse crime-series zoals ‘The Bridge’. Vaak gaan deze afleveringen over een seriemoordenaar die een dorp in de greep houden door ’s avonds iemand te vermoorden en aanwijzingen achter te laten, zodat de dorpsbewoners overdag weer stijf van de angst staan. De slechterik is vaak een psychopaat die zichzelf bijna haat. Bijna……., zingt Peter Nicholls op het titelnummer. Het is een van de hoogtepunten uit het 40-jarige bestaan van IQ.
De mens zit raar in elkaar. Van een gruwelijke geschiedenis maken we een toeristische attractie en we vinden het heerlijk om naar het werk van een psychopaat te kijken, op TV althans. Ik doe daar zelf ook aan mee. De vier seizoenen van ‘The Bridge’ heb ik verslonden. Gelukkig loopt het altijd goed af en weet de politieagente de moordenaar te pakken.
Terug naar de hoes. Veel muziekliefhebbers denken dat ‘The Road of Bones’ een conceptalbum voer een seriemoordenaar is, maar dat is niet zo. De titel verwijst alleen naar het tweede nummer van de LP, maar op de een of andere manier is deze mythe de wereld in gekomen, vertelt Nicholls.
De hoes is gemaakt door illustrator Tony Lythgoe. Voorheen ontwierp Peter Nicholls zelf een aantal hoezen van IQ, zoals 'Tales From The Lush Attic', 'The Wake' en 'Ever.
Tony Lythgoe, bedacht het concept van de landweg en de man in de wolken met zijn wijsvinger naar zijn mond, als een stil gebaar. Daardoor kun je eindeloos speculeren over deze omslag. Stilte over de geschiedenis van Rusland bijvoorbeeld? Maar daar gaat het hier even allemaal niet om.
Peter en de andere bandleden waren dol op Tony's concept en het idee werd verder uitgewerkt. Aan de binnenkant van de omslag zien we de hand van Nicholls die een steen vasthoudt, wat verwijst naar een teken van een graf van een van de slachtoffers van de moordenaar. Op de achterkant zien we een schop en een man in een lange zwarte jas die wegloopt. Deze persoon is ook Peter Nicholls. Niet dat hij iemand heeft begraven. Het is gewoon amusement. Dat is waar het bij Nicholls om draait. Hij houdt er gewoon van om het publiek te bespelen tijdens live optredens. Hij volgde in zijn vroege jaren een opleiding tot acteur, maar gaf de voorkeur aan muziek, zang en het schrijven van teksten.
Maar de acteur in hem is nog springlevend. Bij het nummer ‘The Road of Bones’ leeft hij zich helemaal uit. Het is één van de weinige nummers waar hij zich niet aan een strak ritme hoeft te houden. Toetsenist Neil Durant en Nicholls kunnen in het begin naar believen de spanning van het nummer opbouwen. Dat maakt het nummer live zo intens.
Elke keer is het weer een beleving voor Peter Nicholls als een plaat en de hoes van de pers afrollen. Hij krijgt kippenvel als hij het eindproduct in zijn handen houdt. Voor hem zijn de albumhoezen net zo belangrijk als de muziek. “Een geweldige hoes wordt synoniem met de muziek. 'Brain Salad Surgery', 'Diamond Dogs' en 'Selling England By The Pound' zijn daar mooie voorbeelden van, vooral op een vinyl albumhoes." legt Nicholls uit. Ik ben ook een enorme fan van albumhoezen en dat schept een band met IQ en zijn vriendelijke zanger. IQ hoezen zijn echte pareltjes.
Sowieso is het heel prettig als IQ in poppodium Boerderij optreedt. Met hun kerstshow – die dit jaar vanwege corona met Pasen was – draagt gitarist Holmes grote vleugels, alsof hij een engel is. Nog wel een heel gedoe om die vleugels backstage op zijn rug te hangen. Ze waren zo groot dat hij nauwelijks door een deur kon. We moesten hem begeleiden en aanwijzingen geven om op het podium te komen. Toen volgde wel een fantastische act.
IQ heeft toegezegd in december weer in de Boerderij op te treden. Het nummer ‘The Road of Bones’ zal dan zeker weer op de setlist staan. En voor de oplettende toeschouwer: gitarist Mike Holmes staat bij het begin van het nummer gewoon in het publiek mee te kijken. Zonder vleugels.
Gerrit-Jan Vrielink
Met dank aan Peter Nicholls